Itzina Gorbeiako Parke Naturalaren karst formazioen adibide bikaina da. Airetik, ingurutik altxatzen den goi lautada harritsu giza ikusten da, ertzak tontorra osatzen dute, barnealde konkaboa babesteko nahian.

​

Itzina mendigunea, kareharrizko paisaia ikusgarria eta latza da, non kobazulo, sima eta lurpeko ibai kopuru handiak nabarmentzen dira haize indartsuz eta euriaz eragindak. Leize nagusia Supelegor izenekoa da. Bere inguruan, hainbat kondaira ditu, nabarmenena alegia Mari, Anbotoko Dama, aldi baterako egoitzarena izan da.

​

Bere 571 hektarea babestutako lurraldeak pagadiak babesten ditu askotan ehun urtekoak, kimatuta urteak zehar aintzinako ikazkinen bitartez. Zuhaitzekin batera, beste ekosistemak nabarmentzen dira, hauskortasun handikoak, mendiaren altuerara egokituta, horregatik 1995eko uztailaren 11an babesgunea izendatu zen.

Flora, “muscinal” interés handiko gunea izateagatik nabarmentzen da, 175 goroldio eta gibel-belar espezie baino gehiago katalogatuta daude Parkean. Aberastasun hori laguntzen duen alderdiak egurra deskonposatzen dagoen  ugaritasuna da, Euskal Herriko beste lekuetan  ikusteko oso zaila dena. Gutxienez zortzi  klasetako saguzarren presentzia esanguratsua da.

​

Mendilerroaren harkaitzen punturik garaiena Lekanda da 1302metrorekin. Hegoalderantz Altipitatz eta Arteta nabarmentzen dira, iparraldean berriz Aizkorrigane. Bere oinetan, barrutik, tontor zorrotzen multzo bat dago, “Los Atxas” izenekoa (haitzak).

​

ITZINAN GORBEIAKO PUNTURIK GARAINEAN ZAUDELA SENTITUKO DUZU 

Itzinako

Biotopoa

07